बक्सिसतन्त्र र भाडाका गिरोहहरू !

# प्रेम सागर पाैडेल

नेपालको इतिहासमा कैयाैं पटक अत्यन्तै कठिनाईबाट गुज्रिए पनि, अहिलेको जस्तो गहिरो संकट हाम्रो सामु कहिले पनि थिएन। आज हाम्रो मुलुक एक यस्तो बक्सिसतन्त्रको चक्रब्युहमा फसिसकेको छ, जहाँ बाह्य शक्तिहरूको हस्तक्षेप र आन्तरिक भाडाका गिरोहहरू मिलेर नेपाली समाज र सरकारलाई आफ्ना स्वार्थका लागि प्रयोग गर्दैछन्। यी गिरोहहरू एक शक्तिशाली दलको भेषमा प्रस्तुत हुँदै, मुलुकको भविष्य र शान्ति सुरक्षालाई खतरामा पारिरहेका छन्।

यसको पुष्टि हामीलाई २०८१ सालको चैत १५ को घटनामा प्राप्त हुन्छ, जब बक्सिसतन्त्रको चक्रमा फसेका भाडाका गिरोहहरूको संघर्ष र दमनले नेपाली नागरिकलाई अझ एक भयानक हताशा र असुरक्षामा पारिदिएको छ। चकित बनाउने कुरा भनेको, नेपालका राजनीतिक दल र शासकहरूले यी गिरोहहरूको अस्तित्वलाई निरन्तर समर्थन गरिरहेका छन्, जसले हाम्रो मुलुकलाई एक कठोर संकटमा धकेलेको छ। आजको नेपालले भोगिरहेको हिंसा, घुसपैठ र ढुङ्गामुढाको घटनाहरु, जसलाई केवल सरकारी दमन र नक्कली आरोपको नाममा लुकाउने प्रयास गरिएको छ। ती घटनाहरू एकदमै स्पष्ट संकेत हुन् कि हामी एक खतरनाक राजनीतिक अस्थिरताको अवस्थामा पुगिसकेका छौं।

यो बक्सिसतन्त्र र भाडाका गिरोहहरूको अस्तित्व नेपालका लागि एक असहनीय समस्या बनेको छ। विदेशी शक्तिहरूका आशीर्वादले बनाइएका यी गिरोहहरू मात्र देशका संसाधनको दोहन गर्दैनन्, बरु नेपालको अस्तित्वलाई नै संकटमा पार्दै छन्। नेपाललाई आर्थिक र सामाजिक दृष्टिकोणबाट लूट्ने एउटा ठूलो गाैडा बनाइएको छ, जसका पछाडि विदेशी शक्तिहरू र स्थानीय भ्रष्ट नेताहरूको जालाे छ। यो केवल एक कच्चा राजनीतिक खेल होइन, यो नेपालको भविष्य धरापमा पार्ने षड्यन्त्रको खेल हो।

नेपालका सरकारी र सामुदायिक विद्यालयहरू, जसलाई एक समय सम्मान र गरिमाका साथ हेरिन्थ्यो, अहिले विदेशी शैक्षिक संस्थाहरूको स्वार्थका लागि प्रयोग भइरहेको छ। यस्तो वातावरण बनाइएको छ, जहाँ शिक्षा क्षेत्र न केवल निजीकरणको चपेटामा परेको छ, बरु सरकार र तिनका भाडाका गिरोहहरूले यसलाई एक ठूलो व्यापारको रुपमा देखिरहेका छन्। त्यसमाथि, निजी शैक्षिक संस्थाहरूले करोडौं खर्च गरेर शिक्षा क्षेत्रमा उच्च मूल्यको गडबडी फैलाएका छन्, जसले भविष्यका विद्यार्थीहरूलाई एक स्थिर र सस्तो शिक्षा प्राप्त गर्नबाट बञ्चित बनाइरहेको छ।

नेपालको प्रमुख उद्योग कृषि हो, तर पछिल्ला दशकमा यस क्षेत्रको विकास र संरक्षणमा कुनै ठोस कदम उठाइएको छैन। कृषकहरूको समस्यामा गिरोहहरूले सघाउने कुरा त के, उल्टै कृषि क्षेत्रमा लगानी र सहुलियत पनि विदेशी स्वार्थका लागि उपयुक्त पारिएको छ। कृषि उत्पादकत्व घट्दै गइरहेको छ र किसानको स्थिति दयनीय भइरहेको छ।

स्वास्थ्य क्षेत्र पनि यसबाट अछुतो छैन। स्वास्थ्य सेवाको पहुँच, गुणस्तर र मूल्यको असमानता दिनप्रतिदिन बढ्दै गएको छ। यहाँका भाडाका गिरोहहरूको उद्देश्य केवल विदेशमा काम गर्नका लागि स्वास्थ्य क्षेत्रको धनलूट गर्नु हो, जसको परिणामस्वरूप असंख्य नेपाली नागरिक उपचारको अभावमा मर्न बाध्य छन्।

नेपाली राजनीतिक दलहरू आफ्नो स्वार्थ र पदलिप्सा पूरा गर्नका लागि यस्ता भाडाका गिरोहहरूसँग गठबन्धनमा लागेका छन्। उनीहरूलाई थाहा छैन कि यस गठबन्धनले मुलुकको लोकतन्त्र, सामाजिक संरचना र आर्थिक समृद्धिको मर्मलाई नष्ट गर्दैछ। यस्ता गिरोहहरू सशस्त्र हिंसा, मानवअधिकार उल्लंघन, र दमनलाई अधिकारको रूपमा देख्ने गर्दछन्। यी गिरोहहरूको प्रभाव देशभर फैलिएको छ, जसका कारण लोकतान्त्रिक प्रक्रियामा अवरोध आउन थालेको छ र हाम्रो मुलुकका साधारण जनताका आवाजलाई दमन गर्न थालिएको छ।

हामी नेपाली जनतालाई अब समय आएको छ, कि हामी यी भाडाका गिरोहहरूको राजनीतिक प्रभाव र बक्सिसतन्त्रको शिकारबाट मुक्त हुने मार्ग अपनाउनुपर्छ। यसका लागि, पहिलो कदम भनेको यी गिरोहहरूको आर्थिक र राजनीतिक नेटवर्कलाई चिन्न र तिनको अस्तित्वलाई समाप्त गर्नु हो।

समाजका सबै खाले व्यक्तिहरू शिक्षक, कृषक, डाक्टर, मजदुर, र विद्यार्थीहरू सबैलाई एकजुट भएर यस्ता गिरोहहरूको विरुद्ध आवाज उठाउनुपर्नेछ। लोकतान्त्रिक प्रक्रियामा पुनः विश्वास राख्ने र मुलुकको स्थायीत्व र भविष्यका लागि सचेत निर्णय लिनुपर्छ। यस्ता गिरोहहरूको अस्तित्वलाई अस्वीकार गर्दै, नेपाली जनताले एकजुट भएर राजनीतिक स्वच्छता, शिक्षा प्रणालीको सुधार, कृषिको पुनर्निर्माण र स्वास्थ्य सेवाको सुधारका लागि संघर्ष गर्न आवश्यक छ।

सिर्जनात्मक र स्थिर समाज बनाउनको लागि नेपाली राजनीतिक दल र सरकारलाई यस्ता गिरोहहरूको प्रभावबाट मुक्त गर्नका लागि प्रतिवद्धता जनाउनु पर्छ। नेपालका हरेक नागरिकलाई यथासम्भव सशक्त र अधिकार सम्पन्न बनाउने प्रावधान लागू गर्नुपर्छ।

नेपालमा बक्सिसतन्त्र र भाडाका गिरोहहरूको सक्रियता हाम्रो समाजको सबै खाले समृद्धिमा अवरोध पुर्याइरहेको छ। यी गिरोहहरूको समाप्ति र तिनीहरूको सत्ता प्रणालीको समापन, मुलुकको असली विकास र लोकतन्त्रको स्थायीत्वका लागि अनिवार्य छ। नेपालका नागरिकहरूले एकजुट भएर यस संकटको सामना गर्नुपर्ने समय अब आएको छ। सशक्त आवाज र दृढ कदमका साथ, हामी आफ्नै भविष्यलाई बचाउन सक्छौं।